Βραβεύσεις

Σήμερα σκέφτηκα να ασχοληθούμε με το καυτό… θέμα των βραβεύσεων.

Ξέρετε τι είναι οι βραβεύσεις φυσικά.

Εχουμε ένα σωματείο σφραγίδα,δηλαδή δεν κάνει τίποτε απολύτως,ή κάνει κάτι μια φορά το τόσο ,αλλά, προσέξτε αυτό το ”αλλά”, μιά φορά το χρόνο βρίσκουμε όποιον έχει κάποια σχέση με το χωριό του σωματείου, και έχει κάνει κάτι στην ζωή του,και τον βραβεύουμε!

Δηλαδή κάποιος που έχει καταγωγή από το χωριό και ας μην έχει ασχοληθεί με αυτό το χωριό καθόλου για χρόνια πρέπει να τον βραβεύσουμε!

Γιατί;

Οχι γιατί τον πονέσαμε αλλά γιατί βραβεύοντας τον, διαφημιζόμεθα εμείς οι ίδιοι οι βραβεύοντες!

Σκεφτείτε τώρα φίλοι μου τσι προετοιμασίες: το μαλλί στο κομμωτήριο την παραμονή της βράβευσης,το συνολάκι που αγοράσαμε με τα λεφτά της επιδότησης του σωματείου…

Τη φιγούρα στη γειτονιά που κάνουμε,αλλά κυρίως τα έξοδα που περνάμε στα βιβλία του έρμου του σωματείου των απανταχού βλάχων – για παράδειγμα- και έτσι καλύπτουμε τη λοβιτούρα που έχουμε κάνει όλους τους προηγούμενους μήνες…

Καλά λέω ρε παιδιά,αυτοί των σωματείων την δουλειά τους, κάνουνε.

Εσείς που βραβεύεστε δεν ντρέπεστε να δέχεστε αυτό το καραγκιοζιλίκι;

Γιατί δεν λέτε το απλό και έντιμο: ”εγώ κύριοι έχω να ασχοληθώ με τον τόπο καταγωγής μου,άπειρα χρόνια,πως και με βραβεύετε; γιατί με βραβεύετε;”

Ευτυχώς στα Επτανησιακά σωματεία δεν γίνονται τέτοιες φιέστες και άρα εμείς οι Επτανήσιοι δεν φοβόμαστε τέτοιου είδους κριτική γιατί είμαστε έντιμοι και δεν ψάχνουμε μέσω παρόμοιων οδών να βγάλουμε λεφτά!