Ληξουριώτης ποιητής πολιτικός: «Κύριε Πρόεδρε, εξηπατήθην»

Διήλθον εκ της Παλικής

προσφάτως και τυχαίως,

πληροφορήθην γεγονός

που συζητείται ευρέως.

*

Πολιτικού παθήματα

ηκούσθησαν και πάλιν.

Δεν ενθυμείται από την μια

τι έπραξεν εις άλλην.

*

Εις εν χωρίον εξ αυτών

που λήγουσιν εις …άτα,

ως φαίνεται απεφάνθησαν

να διανοίξουν στράτα.

*

Διήρχετο εξ ομογενούς

την ιδιοκτησίαν.

Αναγκαιούται έγκρισιν

δια την εργασίαν.

*

Το πρόβλημα εις τον άρχοντα,

ως είθισται, ειπώθη.

Την τζίφραν του την έθεσεν.

Κι η έγκρισις εδόθη.

*

Έκτοτε εφαρμόστηκε

του άρχοντος ο νόμος.

Στο κτήμα του ομογενούς

εισχώρησεν ο δρόμος.

*

Αλλ’ οϊμέ! Του ομογενούς

άμα τη εμφανίσει,

εκ νέου εκκλήθη ο άρχοντας

διά να δώση λύση.

*

Είν’ άδικον, στην ξενιτιά,

όντας εις απουσίαν,

να γίνεται υφαρπαγή

εις την περιουσίαν!

*

Ενυπογράφως και αυτόν

ευθύς ετακτοποίησεν!

Τον δρόμον του εκχώρησε,

κι όλα «ορθώς εποίησεν».

*

Δια την κατοχύρωσιν

προσέφυγεν εις δίκην.

Επροσεκόμισε έγραφα

«τ’ ανήκει, δεν τ’ ανήκει».

*

Εσάστισαν οι δικασταί

σαν είδαν. Για το κτήμα

εξ ίσου υπερασπίζεται

τον θύτην και …το θύμα.

*

Εκλήθη τότε ο άρχοντας

εξήγηση να δώση:

-Πώς βάζετε υπογραφάς

με ευκολίαν τόση;

*

Δεν μίλησε με ποίημα.

Όμως απολογήθην

τραβών την … άδεια κεφαλήν

ότι: «Εξηπατήθην».

*

Ημείς λέμε το λαϊκόν

που δεν θέλει πτυχίο.

Χρήζει ανδρός την προσοχή

πού βάζει αυτός τα … δύο.

*

Να έχει πάντα κατά νου

καλώς, στην κεφαλή του,

ότι το ένα εκ των δυό

είν’ η υπογραφή του.

Το Ζιζάνιο τ’ Αργοστολιού από την Εφημερίδα των Κεφαλλήνων