Νησια (Πηγή φωτογραφίας:panoramio.com)

Στα λόγια είμαστε πρώτοι.

Στο στόμα κάθε αρμόδιου -και μη- ακούγεται η φράση ότι ο τουρισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία.

Εδώ και πολλά χρόνια όμως υποβαθμίζεται ο τουριστικός κλάδος, άλλοτε με μετάταξή του σε υφυπουργείο, άλλοτε με τοποθέτηση ως υπουργών προσώπων που δεν έδειξαν ότι μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους άλλο υπουργείο, από τα θεωρούμενα ότι επιτελούν πιο σημαντικό έργο.

Έτσι, η τουριστική μας πολιτική έμεινε στα στάνταρ της δεκαετίας του ’60 με τον μουσακά και το τζατζίκι και κρεατόπιττα.

Η «πώληση» μόνον ήλιου και θάλασσας δεν αρκεί, αλλά απαιτεί και καλό περιτύλιγμα, το οποίο δεν υπήρξε.

Όσα θετικά βήματα έγιναν, οφείλονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ικανών επιχειρηματιών, που δεν είναι όμως αρκετά για να καλύψουν τη συνήθη πρακτική του «ό,τι αρπάξουμε».

Δεν είναι τυχαίο που ήμαστε η χώρα στην περιοχή με τις λιγότερες ανέσεις σε υψηλό τουρισμό.

Ιδιαίτερα στον θαλάσσιο.

Αυτό φαίνεται από έρευνα που δημοσιεύεται στους «Southeast European Times» με τίτλο «Επαγγελματίες του θαλάσσιου τουρισμού της Ελλάδος αναζητούν οικονομικότερες βάσεις σε γειτονικά κράτη» και υπότιτλο «Οι παραδοσιακές επιχειρήσεις γιότινγκ στην Ελλάδα αλλάζουν πορεία προς όφελος άλλων περιφερειακών ναυτιλιακών χωρών».

Η πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης που αύξησε το 2009 τους φόρους και ενέτεινε τις επιθεωρήσεις σε σκάφη αναψυχής κατέληξε σε φιάσκο, καθώς επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Ακτοφυλακής έδειξαν πως τουλάχιστον 3.823 ιδιωτικά πλοία είχαν χαρακτηριστεί “μόνιμα αγκυροβολημένα” το 2011.

«Τα φορολογικά κριτήρια (για την κατοχή πλοίου) καταργήθηκαν το 2002, ωστόσο με την εκ νέου θέσπισή τους το 2009, ο αριθμός πλοίων μειώθηκε από 11.500 σε 2.600 σε ολόκληρη την Ελλάδα», ανέφερε ο κ. Ηλίας Περιμένης, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Πολυεστερικών Σκαφών, Παρελκομένων Εξαρτημάτων, Εμπόρων και Υπηρεσιών για τον κλάδο της ναυσιπλοΐας.

«Αυτοί οι τύποι κριτηρίων αποτελούν Ελληνική εφεύρεση.

Η “λογική τους” είναι μόνο να εισπραχθούν έσοδα από το κράτος.

Στην πράξη, ωστόσο, το κράτος χάνει χρήματα, καθώς ο κατασκευαστικός κλάδος, για παράδειγμα, ο οποίος απασχολεί χιλιάδες άτομα, καταστρέφεται μέρα με τη μέρα», ανέφερε, προσθέτοντας πως οι συνάδελφοί του περιμένουν από την παρούσα κυβέρνηση να υλοποιήσει τη δέσμευσή της για κατάργηση του πρόσθετου φορολογικού φορτίου σε ιδιοκτήτες και χειριστές.

Ωστόσο, η Τουρκία φαίνεται να έχει προσελκύσει ικανό αριθμό γιοτ ελληνικής ιδιοκτησίας, κάποιους από τους εποχικούς επαγγελματίες του κλάδου και, φυσικά, αμέτρητα πλοία ξένης ιδιοκτησίας.

Τέλος, ο κ. Γιώργος Βερνίκος, Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων δήλωσε:

«Τα κριτήρια, τα οποία ψηφίστηκαν σε περίοδο πανικού για το δημόσιο χρέος, ήταν υπερβολικά πολλά, με αποτέλεσμα να υπάρξει ύφεση, μειώνοντας τα κρατικά έσοδα και αυξάνοντας την ανεργία, ενώ ταυτόχρονα παρέδωσαν τον οικονομικό έλεγχο του θαλάσσιου τουρισμού του Αιγαίου στην Τουρκία».