Ευγένιος Σπαθάρης

Ήταν ο δημιουργός του Καραγκιόζη, που προσέφερε γέλιο και δύναμη στους δύσκολους καιρούς της γερμανικής Κατοχής. Σαν σήμερα, στις 9 Μαϊου 2009, έφυγε από τη ζωή ο Ευγένιος Σπαθάρης, σε ηλικία 85 ετών.

Υπήρξε για όλη του την ζωή πιστός στον λαϊκό ήρωα Καραγκιόζη υπηρετώντας τις αρχές και την παράδοση του Θεάτρου Σκιών, όπως του τις μετέφερε ο πατέρας του Σωτήρης, ένας από τους πρωτοπόρους του τέχνης. Αυτό όμως που κατάφερε με σεβασμό και κατανόηση στις συνθήκες της εκάστοτε εποχής ήταν να βάλει τον Καραγκιόζη στα σπίτια των νεαρότερων γενιών με απόλυτη προσήλωση στην ποιότητα και στην παιδαγωγική.

Στόχος του ήταν να ανεβάσει πολύ ψηλά τον Καραγκιόζη, τόσο σαν σημαντικό ελληνικό και παραδοσιακό θέαμα όσο και σαν εξαιρετικό είδος τέχνης και τεχνικής. Ετσι, ο Καραγκιόζης σταματά να μας παρακολουθεί και να μας διασκεδάζει μόνο από τον μπερντέ του: εμψυχώνεται, εκσυγχρονίζεται, εμφανίζεται σε όλον τον κόσμο, γίνεται τραγούδι και στο τέλος, αποκτά “ένα κεραμίδι” – το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών – για να ξαποσταίνει που και που.

Όλα αυτά κατάφερε να πραγματοποιήσει ο Ευγένιος Σπαθάρης, ο δάσκαλος του ελληνικού θεάτρου σκιών, και το πέτυχε με τέτοια προσοχή και ευλάβεια απέναντι στην τέχνη, που ο ήρωας μας δεν έχασε ούτε την ελληνικότητα του αλλά ούτε την γνήσια λαϊκότητα που εκπροσωπεί.

Από νωρίς ασχολήθηκε και με τη ζωγραφική, όπου έλαβε μέρος με επιτυχία σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές σε Αθήνα, Ζυρίχη, Παρίσι και Νέα Υόρκη.

Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου της UNESCO, ενώ είχε τιμηθεί – μεταξύ άλλων – με το Βραβείο Ρώμης (1962), το Α’ Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, με το Α’ Βραβείο Πολωνίας (1978), το Α’ Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία, 1978).

Ένας ένας όλοι οι σπουδαίοι αποχαιρετούν και το κενό μεγαλώνει εφιαλτικά…