Στάμνα – Αγ. Σπυρίδωνας
Κεφαλονιά. Το νησί με την πλέον παράξενη ομορφιά. Το πιό ιδιόμορφο νησί του Εφτανησιακού συμπλέγματος. Το νησί όπου τα επώνυμα όλων των κατοίκων τελειώνου σε «ατος»π.χ. Βασιλάτος ενώ τα χωριά τους σε «ατα» Κουρουκλάτα, Φαρακλάτα.
Υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες στο Αργοστόλι. Την Μεγάλη Πέμπτη έβαφαν τα αυγά και κρατούσαν το πρώτο πιστεύοντας ότι έχει κάποιες θαυματουργές ιδιότητες. Την Μεγάλη Παρασκεύη εθεωρείτο κακό να τρυπηθεί κανείς και η πληγή να βγάλει αίμα. Πολλοί έπιναν λίγο ξύδι σε ανάμνηση του «χολή και όξος»
Πασχαλινά αυγά
Στον Αρχάγγελο γινόταν η τελευταία Ανάσταση και γιά αυτό ήτανε και η πιό επίσημη και δημοφιλής. Ο κόσμος προσερχόταν με το πλέον επίσημο ένδυμά του αλλά και τριζόνια, στάμνες και φυσικά βαρελότα
Ένα ακόμη έθιμο που δυστυχώς ανήκει στο παρελθόν είναι αυτό της στάμνας. Λίγοι γνωρίζουν ότι το έθιμο που συναντάμε σήμερα στην Κέρκυρα δεν είναι αποκλειστικά της περιοχής. Αντίθετα υπήρχε σε όλα τα Επτάνησα από την περίοδο της Ρωμαιοκαθολικής κυριαρχίας στην οποία και έχει τις ρίζες του. Η τελευταία αναφορά γιά το συγκεκριμένο έθιμο που υπάρχει σε ιστορικές πηγές, χάνεται κάπου στα 1829. Τότε οι Κεφαλονίτισσες έριχναν στάμνες από τα μπαλκόνια, όπως ακριβώς σήμερα οι Κερκυραίες, γιά να γιορτάσουν την Ανάσταση του Ιησού. Το έθιμο πιθανότατα ατόνισε κατά την Ένωση με την υπόλοιπη Ελλάδα και σήμερα δεν υπάρχουν κατάλοιπα σε κανένα μέρος του νησιού.
