Το μπικίνι, με την έννοια του ενδύματος που χωρίζεται σε δύο μέρη, είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Ανάλογα ενδύματα συναντάμε σε απεικονίσεις αθλητριών σε αρχαιοελληνικές υδρίες και τοιχογραφίες.

Το πρώτο σύγχρονο μπικίνι, σχεδιασμένο από τον γάλλο μηχανικό Λουί Ρεάρ, παρουσιάστηκε στις 5 Ιουλίου του 1946, σε υπαίθρια επίδειξη μόδας στο Παρίσι. Πήρε το όνομά του από την Ατόλη Μπικίνι στα νησιά Μάρσαλ, όπου έγιναν οι πρώτες δοκιμές ατομικής βόμβας, με τις εκρήξεις των οποίων παρομοιάστηκε η έκρηξη ενθουσιασμού που προκλήθηκε στον ανδρικό πληθυσμό από τη δημιουργία του νέου μαγιό

Στην ουσία, ο Ρεάρ τελειοποίησε τη δημιουργία ενός άλλου σχεδιαστή, του Ζακ Εμ, ο οποίος είχε παρουσιάσει το δικό του μπικίνι δύο μήνες νωρίτερα. Το είχε ονομάσει Άτομο, υποδηλώνοντας το μικροσκοπικό του μέγεθος. Ο Ρεάρ το έκανε ακόμη μικρότερο, αλλά το πρόβλημά του ήταν ότι δεν έβρισκε κανένα μοντέλο που να τολμά να το φορέσει στην επίδειξη. Τη λύση έδωσε τελικά η Μισελίν Μπερναρντινί, μία αισθησιακή χορεύτρια που εργαζόταν στο Καζίνο του Παρισιού.

Χρειάστηκαν δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μέχρι το μπικίνι να γίνει αποδεκτό στις ΗΠΑ. Μάλιστα, το 1951 η χρήση του απαγορεύτηκε στον διεθνή διαγωνισμό ομορφιάς για την ανάδειξη της Μις Υφηλίου. Ωστόσο, το μπικίνι της Μπριζίτ Μπαρντό στην ταινία του 1957 Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα δημιούργησε μια νέα τάση στην αγορά των μαγιό, που “απογειώθηκε” το 1960, μετά την ποπ επιτυχία του Μπράιαν Χίλαντ Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini.

Σταδιακά το μέγεθός του συρρικνώθηκε ακόμη περισσότερο, κυρίως κατά τη δεκαετία του 1980, οπότε έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα string, αποτελούμενα από λεπτές λωρίδες υφάσματος ή δέρματος. Για την περίπτωση που χρησιμοποιείται μόνο το κάτω μέρος, αφήνοντας το στήθος εκτεθειμένο, συχνά χρησιμοποιείται ο όρος μονοκίνι, εμπνευστής του οποίου είναι ο αυστριακός σχεδιαστής μόδας Ρούντι Γκερνράιχ.

Η εξέλιξη του μπικίνι κατά τον 20ο αιώνα

1910

Οι πιο κάτω δεσποινίδες, και όμως, βρίσκονται στην παραλία! Η τότε μόδα επέβαλε στις γυναίκες της υψηλής τάξης (διότι μόνο αυτές είχαν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν ως την παραλία, και βεβαίως, να έχουν στην κατοχή τους “μαγιό”) να φορούν… εξοπλισμό που ουσιαστικά άφηνε τα πάντα στη φαντασία. Μάλλινο φόρεμα, κάλτσες, υποδήματα, και φυσικά καπέλο υψηλής ραπτικής. Τουλάχιστον, άφηναν ακάλυπτους τους ώμους τους, το οποίο μια δεκαετία πριν ήταν κατακριτέο!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1920

Τα φορεματάκια παραμένουν, ωστόσο η γραμμή τους είναι πιο θηλυκή και φυσικά, τα πόδια είναι ακάλυπτα! Δεν λείπουν βέβαια τα αξεσουάρ, καπέλο και ομπρέλα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1930

Εδώ βλέπουμε μια πιο σπορ εκδοχή του μαγιό, εφαρμοστά φορεματάκια ως τους μηρούς, που διευκόλυναν την κολύμβηση.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1940

Η πιο θηλυκή ως τώρα ενδυμασία, φορεματάκι με στενή γραμμή στη μέση (λατρεμένος κορσές), καθώς και θήκες για το στήθος ξεχωριστά. Βέβαια, το μαγιό έδειχνε σαγηνευτικό σε αρκετά καλλίγραμμες κοπέλες. Αναρωτιέμαι οι έστω κ λίγο στρουμπουλές, τι φορούσαν στη παραλία? Θέλω να πιστεύω ΟΧΙ αυτό.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1950

Βλέπουμε εδώ ένα από τα στυλ μαγιό που κυκλοφορούσαν τότε, ολόσωμο τύπου στράπλες φόρεμα, με ενσωματωμένο κορσέ και τονισμένο μπούστο. Μοντελάκι που ήταν κατάλληλο για πασαρέλα στην παραλία και σε καμία περίπτωση κολύμπι.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1960

Εποχή των λουλουδιών! Κατά κύριο λόγω επικράτησε το ολόσωμο, αυτή τη φορά με τολμηρά χρώματα, animal print, και φυσικά, εμπριμέ. Βέβαια τα μπικίνι έκαναν τότε δειλά την εμφάνιση τους, αποκαλύπτοντας τον αφαλό, κάτι το οποίο δεν επιτρεπόταν ως τότε.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1970

Μπικίνι! Περίπου όπως το ξέρουμε σήμερα, όμως το κάτω μέρος ακόμα δεν ήταν εφαρμοστό, και βεβαίως, είχε αρκετό υφασμα και κάλυπτε επαρκώς τα επίμαχα σημεία.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1980

Βλέπουμε εδώ σχέδια που στις μέρες μας επανήλθαν στη μόδα, ωστόσο το κάτω μέρος του μπικίνι είχε ψηλό κόψιμο μέσης, μόδα η οποία επικράτησε ως την επόμενη δεκαετία.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1990

Ωχ. Ψηλή μέση, μη κολακευτικά χρώματα, ανοίγματα στο στήθος ώστε να φαίνονται οι πλάτες μεγαλύτερες (άλλωστε, στα μαγιό δεν χωρούσαν οι βάτες). Δεν θα ήθελε νομίζω κανένας, να ξαναδεί αυτό το σχέδιο στο προσεχές μέλλον.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2000

Το ύφασμα όλο και λιγοστεύει. Μαγιό που δένουν με κορδονάκια, σε ορισμένες περιπτώσεις με στρινγκ και τριγωνάκι στο μπούστο. Πλέον τα μαγιό αφήνουν ελάχιστα στην ανδρική φαντασία. Πως αλλάζουν τα πράγματα σε 100 μόλις χρόνια…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2010

Όπως και την περασμένη δεκαετία, τα σχεδια του μαγιό είναι άπειρα, η τάση όμως που επικρατεί είναι – όσο λιγότερο ύφασμα τόσο το καλύτερο.

Δεν ξέρω για σας, ως γυναίκα όμως προτιμώ τα σχέδια της δεκαετίας του ’40 και ’50, που δεν ηταν τοσο προκλητικα, ωστόσο τόνιζαν την υπέροχη γυναικεία φιγούρα και την έκαναν πολύ περισσότερο αισθησιακή.

Πως αλλάζουν τα πράγματα σε 100 μόλις χρόνια…