Στου αγίου Γερασίμου την αυλή
μαζεύονται κουρλοι πολλοί!
με απορία τσους κοιτάζει
κ συμπέρασμα δε βγάζει!

Χρόνια τώρα τσους ευλογα
μη πάει κ γένουνε καλά!
μα εφτουνοι αγριεύουν
κ ηρεμία καμιά δεν έχουν..

Τι να κάμει κ εφκειος
Διαομαει όπως κουρλος!
πασουμάκια αράδα φθείρει
μα δεν πιάνουνε χ α ι ρι !

Τα πηγάδια του κοιτάζει
κ βαθιά αναστενάζει
δε τσους έπνιγα εδώ!
μήπως ησύχαζα κ εγώ

Δυο φορές το χρόνο γιορτάζει
μη πάει κ τσους προκάνει!
Μα δεν προκανονται αυτοί
είναι πολλοί κ είναι κουρλοι
όπως δαιμονοι θεριεύουν
κ δεν ξέρουν τι γυρεύουν.

Αγ μου Γερασιμακη
τι το”θελες ετούτο το νησάκι
δε τσους ηγδες πιο νωρίς
να κάμεις πέρα να σωθείς!

Τώρα εύλογα τσους κουρλους
κ κάνε πως δεν τσους ακούς
οτα σε βλαστημάνε κ
ύστερα σε παρακαλανε
Εδεπα να τσους γιατρεύεις
το μπελά σου μη πάει κ έβρεις

Στίχοι Σταματία Βιτσεντζατου….