Ύμνος εις την Κεφαλληνίαν

Κεφαλλονιά ζωγραφιστή,γλυκειά Πατρίδα,

με το Μεγάλο Σου Βουνό, το ξακουσμένο,

ποιά γλυκειά του Ηλιου λαμπερή κι άσβηστη αχτίδα

χρυσό στεφάνι Σου έχει ολόφωτο υφασμένο?

*

Και το φορείς χαρά γεμάτη και καμάρι

και λάμψη αβράδυαστη σκορπάς ολόγυρά Σου

η ευλογία είναι του Αγίου Σου κι η χάρη,

που την αθάνατη Σου δίνουν ομορφιά Σου…

*

Φεγγοβολάει η θάλασσά Σου όλη κρυστάλλια,

γλυκά το Ιόνιο Σου φιλεί τ`ωραίο κορμί σου

μάγια σκορπούν τα ζωτικά Σου τ`ακρογιάλια

χαμογελούνεθεία τοπία Παραδείσου….

*

Διαμάντια ατίμητα,Πατρίδα,τα παιδια Σου

τ`αγνό Σου ζώνουν μέτωπο Σου με φως θείο,

ξακουστό κάνουνε στόν Κόσμο τ`ονομά Σου

και της ψυχής Σου διαλαλούν το μεγαλείο.

*

Κεφαλλονιά τρανή, περήφανη κι ωραία

Κεφαλλονιά, γλυκειά Πατρίδα ζηλεμένη,

που της Τιμής την ιερή κρατείς Σημαία

κι είσαι μ`αθάνατη Αρετή στεφανωμένη….

Πηγή άρθρου: Παγκεφαλληνιακόν Ημερολόγειον του έτους1939