Θαλασσινοί Κεφαλονίτες

Το χιουμορίστικο πνεύμα του Κεφαλονίτη είχε και ανάμεσα στους ναυτικούς τότε, θαυμαστή έμπνευση και σκορπούσαν  ευθυμία και χαρά στα πληρώματα των βαποριών και προκαλούσαν την εντύπωση των ξένων για το Κεφαλονίτικο πνεύμα.

Σατυρικοί διαξιφισμοί έχουν διασωθεί άπειροι μεταξύ πλοιάρχων , μηχανικών και ναυτών ακόμη.

Σήμερα θα ασχοληθούμε  με τον Τάση Χαρ. Μπεκατώρο,εφοπλιστή, πλοίαρχο και ποιητή .

Είναι γνωστό ότι πολλοί Καπεταναίοι  και Μηχανικοί συχνά τον πείραζαν  για να τους απαντήσει με ρίμνες  και σατυρικούς στίχους, που του έρχονταν εκείνη την ώρα αυθόρμητα. Συχνά τον κέντριζαν με το

«Γειά σου Τάση Μπεκατώρο ,

Με το σάπιο σου παπόρο»

Σε ένα ξένο πόρτο είπε ο καπετάν-Τάσης στο μηχανικό Σπύρο Καμπίτση

«Γεια σου Σπύρο Μαστροχάλα,

Με τα δόντια τα μεγάλα»

Αμέσως ο Μαστρο-Σπύρος απαντά στον Μπεκατώρο που όντως είχε μεγάλο κεφάλι

«Άλλη σαν την κεφάλα σου

Δεν είναι στην Ελλάδα.

΄Ισως να πήρες πρότυπο

Από καμμιά γελάδα»

Συνήθως οι σατυρικοί στίχοι των θαλασσινών  περιστρέφοταν και γύρω από τις κλοπές που έκαναν στα βαπόρια.

Κάποτε ένα θαλασσινός πείραξε έναν συνάδελφό του λέγοντάς του ότι στο σπίτι του δεν είχε ούτε κουτάλι να φάει και αυτός του απάντησε

«΄Αν έλθης εις το σπίτι μου να σε φιλοξενήσω

μπορεί από τη γειτονιά κουτάλι να ζητήσω

Κι αν πάρω και απλάδενα (πιατέλα)

Να σου προσφέρω σούπα,

Δεν θε να γράφει πίσωθε

-της Εταιρίας Κούπα-….

Ο Καπετάν Τάσης Μπεκατώρος λοιπόν, γεννήθηκε  στα Κοριάνα της Λειβαθούς.

Μικρό παιδί αναγκάστηκε να ξενητευτεί και να μπεί μέσα στην σκληρή θαλασσινή ζωή που την τραγούδησε με το στίχο του. Ο πόνος και η αγάπη του για την πατρίδα , την οικογένειά του και τους συνανθρώπους του του ενέπνευσαν στίχους ρωμαντικούς  και λιγότερο σατυρικούς.

Χτυπά τις αναποδιές της ζωής (ναυάγια κλπ.) με ειρωνία και μαχητικότητα.Ο Μπεκατώρος όταν ήταν πλοίαρχος στο ατμόπλοιο»Αθανάσιος»    έγραψε την ωραία συλλογή «Ρωμαντικαί Ημέραι» σχετικά με την ζωή ενός πλούσιου χωριανού .

Στο σατυρικό αυτό ποίημα , που είναι αρκετά μεγάλο, χτυπά τη δουλική υποταγή του ανθρώπου στο χρήμα  με χιούμορ και με πρωτότυπη σατυρική επιχειρηματολογία.

Ο Μπεκατώρος, που έγραφε συνήθως σε γλώσσα καθαρεύουσα, ήταν λάτρης των παλαιών ηθών και εθίμων και έγραψε άλλες δύο συλλογες και θαυμάσια έμμετρα θαλασσινά ημερολόγια. Οι δυό αυτές συλλογές είναι οι «Παλμοί» και η άλλη το «Κοινωνικό Κόσκινο». Σ΄αυτές καυτηριάζει απαισιόδοξα  τους τότε εκτροχιασμούς  της Κοινωνίας, όπως στο παρακάτω ποίημα

ΤΟ ΚΟΣΚΙΝΙΣΜΑ

Κοσκίνησε, κοσκίνησε,

ιδού το κατακάθι,

παληό κρασί που ξύνησε,

βούρκος ,ψευτιά και πάθη.

*

Θρησκεία , παρθενιά, ντροπή,

πέταξαν πια στα ύψη.

Ρήματα νέα, προκοπή

και ταφιασμός στην τύψη.

.              *

Κόσκινο τρύπιο και παλιό,

που δεν κρατεί το σπόρο,

ψευτοπροόδου αργαλειό

με της τιμής το  φόρο

*

Καθήκοντα, ιδανικά

του γέρου παραμύθια,

τα δόγματα τα ηθικά

πεσμένα κουφολίθια

*

Νερό κι ο θείος αγιασμός,

βάσανα , πόνοι, δάκρυ

Θεός ο νιός πολιτισμός

στον κόσμο απ΄ακρη σ΄ακρη

*

Βότσαλο πια η αρετή,

το χρήμα μια θεότης,

κάθε παληά γνώμη κουτή,

μοντέρνα Ανθρωπότης

*.

Παληάς και Νέας εποχής

μια γιγαντομαχία,

οίκος μεγάλος ανοχής,

ποδοπατών τα θεία.

*

Να Κοινωνία μια φορά

Για να την καμαρώσεις!!

Αξίζει να της πεις «Ούρα»

Και να την….φασκελώσεις !