Ο Κεφαλλονίτης ζωγράφος και αρχιτέκτονας Γεράσιμος Πιτσαμάνος
Σωτήριον έτος 1821…
Ο Κεφαλλονίτης ζωγράφος και αρχιτέκτονας Γεράσιμος Πιτσαμάνος βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη στα πλαίσια μιας περιοδείας του στα Ιόνια Νησιά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Πρόκειται για έναν εξαιρετικό ζωγράφο ο οποίος υπήρξε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού αλλά και προσωπικός ζωγράφος του Μέγα Ναπολέοντα.
Ένα μόλις χρόνο πριν, έχει μυηθεί στην Φιλική Εταιρεία και έχει αποφασίσει να παραμείνει στην Πόλη, όπου περνάει τον καιρό του, πότε ζωγραφίζοντας και πότε σχεδιάζοντας κτήρια, ως τοπογράφος και αρχιτέκτων-μηχανικός. Εκεί θα τον βρουν και τα επαναστατικά γεγονότα.
Ο Πιτσαμάνος τότε, θα αποφασίσει να ανεβάσει μία , μέσα στην Κωνσταντινούπολη, με έργο το οποίο υποτίθεται ότι θα ήταν κάποια αρχαία ελληνική τραγωδία. Ο ίδιος μάλιστα αναλαμβάνει να κατασκευάσει και να προσφέρει τα σκηνικά και τα κοστούμια.
Όμως, αντί για την αρχαία τραγωδία, ο Πιτσαμάνος ετοιμάζει μια άλλη παράσταση με έργο πολύ πιο σύγχρονο το οποίο αναφέρεται στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης και την σφαγή Ελλήνων που είχαν καταφύγει μέσα στην Αγία Σοφία.
Το έργο, όπως αναφέρεται στο περιοδικό «Ερανιστής», πρέπει να ήταν το «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος», του Ιωάννη Ζαμπέλιου, Λευκαδίτη δραματικού ποιητή, που μάλιστα είχε θητεύσει κι αυτός στην Κεφαλονιά, ως δικαστής.
Οι Τούρκοι θα μάθουν για την παράσταση και η τουρκική φρουρά θα μπει στο θέατρο και θα συλλάβει τον ιδιοκτήτη, έναν φαρμακοποιό από το Πέρα, ο οποίος παρότι ισχυρίστηκε στους Τούρκους ότι δεν ήξερε τίποτα για την παράσταση, θα χάσει το κεφάλι του.
Ο Πιτσαμάνος θα καταφέρει να διαφύγει και θα βρει καταφύγιο στο βρετανικό παλάτι, ενώ οι Τούρκοι θα συνεχίσουν να τον ψάχνουν. Λίγο καιρό αργότερα, κρυμμένος σε ένα βαρέλι, θα καταφέρει να δραπετεύσει με πλοίο από την Κωνσταντινούπολη και θα καταφύγει, αρχικά στην Οδησσό, και στη συνέχεια στην Αγία Πετρούπολη όπου και θα παραμείνει.
Λίγα χρόνια αργότερα όμως, θα διαγνωστεί με φυματίωση και θα πάει στην Ιταλία για θεραπεία, χωρίς επιτυχία. Τέλος, θα καταλήξει στην Κέρκυρα όπου και θα χάσει οριστικά την μάχη με την ανίατη, τότε, ασθένεια. Ήταν 5 Δεκεμβρίου του 1825.
Πηγή άρθρου: kefalonitikanea.gr