Ιθάκη

Η ανακοίνωση του Δήμου Ιθάκης που μας πληροφορεί για την δρομολόγηση του πλοίου «ΝΗΣΟΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ» στην γραμμή Πίσω Αετός – Πόρος – Κυλλήνη 3 φορές την εβδομάδα κατόπιν τηλεφωνικής… επικοινωνίας της Δημάρχου με τον κ. Λυκούδη καταδεικνύει την ανικανότητα αλλά και την δημοσιοσχεσίτικη αντίληψη της δημοτικής αρχής που αδυνατεί να αντιμετωπίσει ουσιαστικά τα μείζονα προβλήματα του νησιού μας, όπως είναι αυτό της συγκοινωνίας, μετά την διακοπή της πέραν των σαράντα ετών υφιστάμενης καθημερινής σύνδεσης με την Πάτρα. Τα προβλήματα στη θαλάσσια συγκοινωνία του νησιού μας συζητιούνταν επί μακρόν και οι φήμες ότι η Ιθάκη θα χάσει την καθημερινή της επικοινωνία με την Πάτρα κυκλοφορούσαν ευρέως.

Και ενώ όλα αυτά συνέβαιναν, η δημοτική αρχή κώφευε και αδιαφορούσε, όπως άλλωστε για όλα τα σημαντικά προβλήματα του τόπου και όταν έφτασε η στιγμή που η Ιθάκη πέρασε στην απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο το μόνο που είχε να δηλώσει η κ. Δήμαρχος αλλά και οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας ήταν πως δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι αφού «η γραμμή δεν είναι συμφέρουσα για τους εφοπλιστές» και έτσι έχουν κάθε δικαίωμα να μη δρομολογήσουν πλοίο.

Η εκπρόσωπος δηλαδή των Θιακών, η δήμαρχος τους (τώρα το πώς μας προέκυψε είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο!), αντί να νοιαστεί για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των πολιτών της Ιθάκης, αγωνιούσε για τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Αντί να κινήσει γη και ουρανό για να επαναφέρει τα πράγματα στη προτεραία κατάσταση σφύριζε αδιάφορα και σιγοντάριζε τις αποφάσεις των εφοπλιστών. Όταν δε προσκαλούνταν και προκαλούνταν να συμμετάσχει σε κινητοποιήσεις της θιακιάς κοινωνίας ενάντια στις ειλημμένες αποφάσεις Υπουργού Ναυτιλίας και εφοπλιστών τις προβοκάριζε και τις υπονόμευε.

Το ζήτημα της συγκοινωνίας του νησιού μας με τον υπόλοιπο κόσμο είναι ζωτικής σημασίας και δεν έχει λάβει της δέουσας προσοχής και επιμέλειας όχι μόνο από την δημοτική αρχή αλλά και από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις του τόπου της τοπικής κοινωνίας μη εξαιρουμένης αφού και αυτή παρασυρόμενη από την ανικανότητα και αδιαφορία των τοπικών αρχόντων δείχνει ανίκανη να αντιδράσει στην υποβάθμιση και απαξίωση της ποιότητας ζωής στο νησί μας. Το δικαίωμα στη συγκοινωνία και την επικοινωνία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, προβλέπεται δε σε πολλές διεθνείς συνθήκες και συνιστά αρχή ελευθερίας αδιαπραγμάτευτη, συνδυαζόμενο δε με την αρχή της νησιωτικότητας που προβλέπεται τόσο από το σύνταγμα μας όσο και από τις ευρωπαϊκές συνθήκες ενισχύει την αξίωση για απρόσκοπτη φθηνή και ασφαλή ακτοπλοϊκή συγκοινωνία.

Το σημερινό καθεστώς, που η κυβέρνηση με τους εφοπλιστές, και με την ανοχή αν όχι συνεπικουρία της δημοτικής αρχής, έχει επιβάλλει, γυρίζει το νησί μας πενήντα χρόνια πίσω. Η ύπαρξη καθημερινής ακτοπλοϊκής σύνδεσης με την Πάτρα είναι θέμα επιβίωσης του νησιού μας για πολλούς και διάφορους λόγους που όλοι αντιλαμβανόμαστε. Ας σκεφτούμε τους χρόνια πάσχοντες που έχουν ανάγκη θεραπείας στα νοσοκομεία της Πάτρας, ας σκεφτούμε λοιπές ιατρικές παροχές που στην Πάτρα, ως πλησιέστερο αστικό κέντρο, αναζητούμε όλοι και βρίσκουμε, ας σκεφτούμε την εξάρτηση μας από δικαστικές και διοικητικές αρχές που βρίσκονται στην Πάτρα, ας αναλογιστούμε το κόστος στην οικονομική ζωή του τόπου μας μετά την διακοπή της συγκοινωνίας με την Πάτρα και τέλος ας αναλογιστούμε την οικονομική επιβάρυνση αλλά και την σωματική και ψυχική ταλαιπωρία που υφίσταται κάθε Θιακός (ιδίως οι ηλικιωμένοι) που θέλει να φτάσει στην Πάτρα ή στην Αθήνα μέσω Κυλλήνης ή Αστακού.

Οι πολιτικές που καθορίζουν τα δικαιώματα των νησιωτών, εμάς των θιακών δηλαδή, με κριτήριο το κέρδος των εφοπλιστών είναι αυτές που έχουν φέρει τα σημερινά αποτελέσματα της απομόνωσης της Ιθάκης από τον έξω κόσμο. Οι επιστολές και οι τηλεφωνικές επικοινωνίες των διαφόρων «αρμοδίων» είναι για δημόσιες σχέσεις και επικοινωνιακούς φανφαρονισμούς που όπως αποδεικνύεται κανένα αποτέλεσμα δεν φέρνουν για τα συμφέροντα των Θιακών. Η λύση είναι μία και είναι η δημιουργία φορέα δημόσιου χαρακτήρα, με λαϊκό έλεγχο για καθημερινή σύνδεση με φτηνά εισιτήρια και αξιόπλοα πλοία.

Η Θιακιά κοινωνία, οι πολίτες της Ιθάκης, πρέπει να πάρουν επάνω τους την υπόθεση και όλοι μαζί να καταδικάσουμε τις πολιτικές που μας έφεραν εδὠ, πενήντα χρόνια πίσω δηλαδή και να απαιτήσουμε καθημερινή ασφαλή και φτηνή συγκοινωνία με την Πάτρα που είναι το οικονομικό, διοικητικό και δικαστικό κέντρο όλης της Δυτικής Ελλάδας και του Νότιου Ιονίου και ο πυλώνας σύνδεσης του νησιού μας με την υπόλοιπη χώρα σαράντα και πλέον χρόνια.

Παλεύουμε για να ‘ρθει η εποχή όπου τις ζωές μας δεν θα τις καθορίζει το κέρδος των ολίγων αλλά οι ανάγκες των πολλών.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΙΘΑΚΗΣ

ΣΠΥΡΟΣ ΜΠΟΥΑΣ